Het borgen van goede acute zorg voor de toekomst is het doel van de pilot die eind 2017 in de regio Zwolle van start ging. Met één loket voor alle spoedvragen – huisartsenpost, ambulancezorg en wijkverpleegkundige – werken Medrie, Ambulance IJsselland en de thuiszorgorganisatie Icare aan een betere zorgcoördinatie, met de juiste zorg op de juiste plek als resultaat.
“We vinden het zélf al heel ingewikkeld wie nu precies wat moet doen”, zegt Kristel Schrijver, manager triagepost Medrie. “Laat staan dat de burger precies weet bij welke zorg- en hulpverlening ze moeten zijn. Dus belt de een 112, de ander de huisartsenpost en de volgende is meer bekend met de wijkverpleging. Maar hoe kun je het nou zo organiseren dat je aan de voorkant goed trieert en aan de achterkant snel de juiste zorg kunt inzetten?” Het antwoord op deze vraag is een pilot die probeert de spoedzorg gerichter in te zetten door een snelle overlegmogelijkheid te creëren. En die er bovendien voor zorgt dat de verschillende zorgprofessionals elkaars ’taal’ leren spreken en inzicht krijgen in elkaars expertise.
Bij elkaar
De ingreep is in feite heel eenvoudig. De triagist, de centralist en een verpleegkundige van Icare zitten tijdens de pilot fysiek bij elkaar in dezelfde ruimte. Elk krijgt gewoon zijn eigen oproepen binnen en voert zijn eigen triage uit. “Maar doordat we letterlijk naast elkaar zitten, overleggen we snel en leren we veel van elkaar”, aldus Schrijver. Situaties waarin eerste de ambulance uitrukt, om vervolgens de dienstdoende huisarts te alarmeren die op zijn beurt de wijkverpleegkundige inschakelt, moeten op deze manier zoveel mogelijk voorkomen worden.
Aantrekkelijker
Niet alleen de toenemende druk op de spoedzorg, maar ook de arbeidsmarktkrapte is een urgente reden om het proces slimmer en efficiënter te organiseren. Ook daarvoor biedt de pilot kansen. Gekeken wordt bijvoorbeeld of het mogelijk is om doorgroeimogelijkheden te creëren, van de huisartspost, waar veelal niveau 4 opgeleide doktersassistenten en verpleegkundige werken, naar de meldkamer. Schrijver: “Dat maakt het werk natuurlijk aantrekkelijker.”
Resultaten
Nu de pilot, die door de deelnemende partijen zelf wordt gefinancierd, ruim een jaar draait is duidelijk dat er vóoraf meer overleg en overdracht plaats vindt. “Het lijkt er dus op dat we inderdaad voorkomen dat twee professionals naar dezelfde patiënt gaan”, stelt Schrijver voorzichtig vast. Lastig is dat er bij de start van de pilot geen nulmeting heeft plaats gevonden, de resultaten van de pilot zijn dus moeilijk te kwantificeren. In de volgende fase van de pilot is het meetbaar maken van de resultaten dan ook een belangrijke target.
Zonneklaar is wel dat de fysieke samenwerking met de wijkverpleegkundige een winstpunt betekent. De wijkverpleging kan veel meer dan we wisten, wordt in de regio Zwolle geconcludeerd. Als vervolg hierop gaan Medrie, Ambulance IJsselland en Icare in elk geval casuïstiekbesprekingen organiseren. Ook wordt er overlegd over het toevoegen van de actie ‘wijkzorg inzetten’ als mogelijk resultaat van het triageproces. Deze actie ontbreekt nu nog. Tot slot de GGZ. Het is een brandende wens van alle partijen om ook de GGZ bij de pilot te laten aansluiten. Spoedeisende psychiatrische problematiek belandt vaak als eerste bij de huisartsenzorg die vervolgens de crisisdienst moet inschakelen. Dubbel werk kortom. Inmiddels is afgesproken dat de GGZ dit jaar nog aansluit bij wijze van proef. Een plan daarvoor is in de maak.
“De instrumenten liggen meer bovenin onze gereedschapskist.”
Schrijver: “Het bij elkaar zitten is een verrijking van het werk, het maakt de spoedzorgketen zichtbaarder. We merken dat de échte ontmoeting daaraan bijdraagt. Het lijkt alsof het keuzepallet groter wordt. Dat pallet was er natuurlijk al, maar de instrumenten liggen meer bovenin onze gereedschapskist.”